Deze informatiefiche voorziet informatie over - de verschillen in - omzetting in nationaal recht van de Terugkeerrichtlijn 2008/115/EC.

De fiche geeft cijfers over de omvang van maatregelen tot gedwongen en vrijwillige terugkeer, uitgevoerd door Schengenlanden in 2012, alsook stijgende en dalende trends van deze cijfers tussen 2010 en 2012.

Verder worden enkele voorbeelden gegeven van maatregelen om terugkeerbeleid uit te voeren in de praktijk, uitgevaardigd op nationaal niveau of in samenwerking tussen de Lidstaten. Ook wordt de verwachte bijdrage van het recent ingevoerde Visa Informatie Systeem onder de loep genomen.

De meeste Lidstaten hebben succesvol gebruik gemaakt van het Europees Terugkeerfonds, om nationale intitiatieven en projecten te implementeren, die vrijwillige terugkeer aanmoedigen. Hiertoe werkten ze ook samen met elkaar en met landen van terugkeer. Het blijkt dat vrijwillige terugkeer de voorkeur geniet als modaliteit van terugkeer.

Lidstaten hebben eveneens gebruik gemaakt van de gezamenlijke terugkeer operaties, georganiseerd door Frontex.

In de gevallen dat uitvoering van de terugkeerbeslissing onmogelijk bleek, boden veel Lidstaten de mogelijkheid aan voor bepaalde personen om onder bepaalde voorwaarden een regularisatieprocedure aan te gaan. Conform het principe van non-refoulement, beslisten te meeste Lidstaten om Palestijnen niet gedwongen terug te laten keren naar Gaza/Westelijke Jordaanoever; of schortten terugkeerprogramma's voor Syriërs op.

Ten laatste voorziet de informatiefiche statistieken in de annex.