Kennismigratie brengt economische voordelen met zich mee, maar stelt ook aanzienlijke uitdagingen voor nationale regelgevers, die moeten beslissen of bepaalde personen voldoende bekwaam zijn om hun beroep in het gastland uit te oefenen. Het is immers moeilijk om in te spelen op veranderende mobiliteitspatronen en de bekwaamheden van immigranten gemakkelijker te laten inzetten, zonder te raken aan de bestaande beroepsstandaarden. Veel overheden worstelen dan ook met deze oefening.

Sinds werkgevers zelf een toenemende rol spelen in migratie, om specifieke vacatures zo snel mogelijk ingevuld te zien, is een flexibelere regeling om in te treden tot gereguleerde beroepen steeds aantrekkelijker voor zowel overheden, werkgevers als individuele migranten.

Volgens het rapport, door migratie-expert Lesleyanne Hawthorne van de Universiteit van Melbourne, zou een flexibelere erkenning van kwalificaties potentieel kunnen bijdragen tot een vlottere diensten- en goederenstroom, kennismigratieprogramma's efficiënter maken, voorzien in snelle binnenkomst van tijdelijke arbeid, het globale bereik en de doelen van transnationale vennootschappen bevorderen, bijscholing vergemakkelijken en leiden tot minder verspilling van kwaliteiten.

Dit rapport, het derde in een reeks, waarin erkenningskwesties onderzocht worden, werd uitgebracht met de steun van de Europese Unie. In navolging van dit rapport, zal het MPI een beleidsoverzicht publiceren van strategieën om kennisverspilling te verminderen en de erkenning van academische en professionele getuigschriften te verbeteren.