Over deze studie:

Twee dominante benaderingen van assimilatie bij immigranten zijn de gesegmenteerde assimilatie theorie en de 'nieuwe' assimilatie theorieën. Beide zijn succesvol geweest voor verslaggeving en analyse van de verschillende tussengroepen in assimilatiepatronen. Assimilatiestudies beroeren gewoonlijk niet de verschillen op individueel niveau. Huidige assimilatietheorieën kunnen echter geen antwoord geven op de simpele vraag hoe men de verschillende assimilatiemanieren verklaart tussen tussen broers en zussen uit dezelfde familie? De 'usual suspect variables' - het opleidingsniveau van de ouders, inkomen, beroepsstatus, nationaliteit, religie, de context van de ervaring met discriminatie voor de groep in het ontvangende land - kunnen geen antwoord geven op deze vraag omdat de parameters dezelfde zijn binnen de familie. Als deze onderzoeksvariabelen verschillende assimilatiepatronen niet kunnen verklaren op het individuele niveau, welke parameters dan wel?

Het spreekt vanzelf dat 'peers' de verschillen in culturele en economische assimilatie kunnen beïnvloeden. We onderzoeken gegevens uit het Integration of the European Second Generation (TIES)  onderzoek, met de tweede generatie Turken in West-Europa in het bijzonder. 'Peer'-effecten beïnvloeden culturele en economische assimilatie grotendeels. Beide effecten werden echter niet voorspeld door bovenstaande assimilatietheorieën van immigranten. Wij benadrukken in  deze studie het belang van de assimilatietheorieën en hopen dat toekomstige onderzoekers op het gebied van tweede-generatie immigranten, de assimilatietheorieën serieuzer zullen nemen en zo de effecten van vroegere en huidige 'peers' te kunnen verklaren.

Deze studie is enkel beschikbaar in het Engels.

Auteurs: Syed Ali en Tineke Fokkema, Publication of the Centre on Migration, Policy and Society (Working Paper No. 83, University of Oxford)