Over dit rapport:

Vreemdelingen die aankomen in België krijgen bescherming aangeboden met oog op hun specifieke behoeften, dit gebeurt door middel van verschillende procedures of administratieve praktijken, zo worden verschillende statussen en rechten verleend. De formele bescherming-statussen die een recht op verblijf geven kunnen worden onderverdeeld in 'EU' en 'nationale' statuten. Sommige van deze statussen maken deel uit van het Belgisch asielbeleid en worden verleend door de bevoegde asiel-autoriteit. Andere statussen maken deel uit van het Belgische migratiebeleid en worden verleend door de immigratie-autoriteiten.

De procedures om bescherming te verkrijgen verschillen sterk van elkaar. De rechtsgrondslag is in sommige gevallen meer solide dan in andere gevallen. De autoriteiten in de lidstaten worden vaak verplicht om te beslissen op basis van vastgestelde, in andere gevallen heeft ze een grotere marge van invulling of discretionaire bevoegdheid.

De rechten die met de beschermingsstatuten gepaard gaan variëren van onbetwistbare en uitgebreide rechten tot minimale basisbescherming, en verschillen in het permanent dan wel tijdelijke karakter van de beschermingsstatus. Er zijn echter ook andere vormen van bescherming die géén recht op verblijf inhouden, deze wordt meestal ondergebracht onder de categorie van het Belgische sociaal en opvangbeleid. De bescherming die wordt verleend is in deze gevallen beperkt.

In deze publicatie vindt men een schematisch overzicht van de verschillende beschermingsstatuten en administratieve praktijken volgens de verschillende beleidsdomeinen, namelijk: asiel, migratie en sociaal & opvangbeleid.

Deze publicatie is enkel beschikbaar in het Engels.

Auteur: EMN