Het Asiel en Migratiepact van de EU-Commissie^[1] stelde als doel doeltreffende en humane procedures te ontwikkelen voor de terugkeer van personen die geen recht hebben op verblijf in de EU. Dit leidde tot de creatie van een EU-strategie voor vrijwillige terugkeer en re-integratie^[2]. De strategie tracht de lidstaten te ondersteunen in hun inspanningen om vrijwillig vertrek aan te moedigen, wat als een meer humane en waardige aanpak dan gedwongen terugkeer wordt beschouwd. Deze EMN Inform richt zich op de stimulans maatregelen en motieven die lidstaten hebben ontwikkeld om vrijwillig vertrek aan te moedigen door middel van specifieke bijstandsprogramma's (AvRR-programma's), factoren die bijdragen tot het besluitvormingsproces van een individu, en hoe deze elementen met elkaar verbonden zijn.