Achtergrond:

Het handhaven van flexibele huisvestingscapaciteit blijft een uitdaging voor opvangsystemen in alle lidstaten en waarnemende landen. De instroom van verzoekers om internationale bescherming kan snel veranderen binnen een zeer kort tijdsbestek en houdt niet altijd verband met een duidelijke aanleiding. Tegelijkertijd kan ook de huisvestingscapaciteit onder druk staan als gevolg van een beperkte uitstroom uit opvangcentra. Deze laatste druk kan te wijten zijn aan factoren zoals een gebrek aan reguliere huisvesting, achterstand bij de behandeling van asielaanvragen of beperkte terugkeer, waardoor de lidstaten hun huisvestingscapaciteit dienovereenkomstig moeten aanpassen.

Om beleidsmakers te ondersteunen bij het beter organiseren van hun respectieve opvangsystemen, op een flexibele manier, en anticiperend op een verdere veranderende instroom in de toekomst, besloot het EMN dit onderwerp verder te onderzoeken. Er werd een ad hoc vraag gelanceerd om informatie te verzamelen voor een volgende Inform over "Het organiseren van flexibele huisvesting in het kader van internationale bescherming", die op 20 januari 2023 werd opgesteld.

Respondenten:

In totaal hebben 25 landen geantwoord op de ad hoc vraag (inclusief BE).

Bevindingen:

Uit een voorlopige analyse van de resultaten van de ad hoc vraag blijkt dat:

• Om de instroom en uitstroom van migranten naar huisvesting te analyseren en de vraag naar opvang in te schatten, gebruikten de lidstaten en waarnemende landen van het EMN statistieken en gegevensbronnen, zoals gegevens over verwachte migratiestromen, huisvestingstrends en andere interne en externe factoren.
   
• Om snelle veranderingen in de vraag naar huisvesting op te vangen, hebben de lidstaten en de waarnemende landen van het EMN verschillende maatregelen genomen om te voorzien in huisvesting voor personen die internationale bescherming vragen, waaronder de terbeschikkingstelling van extra accommodatie als buffercapaciteit of om onmiddellijk te gebruiken; budgetflexibiliteit; toepassing van verschillende modaliteiten van opvangvoorzieningen in noodsituaties (bv. huisvesting in tenten/containers/zalen); en regionale/lokale spreiding van personen die internationale bescherming vragen over het hele grondgebied.
   
• De organisatie van de uitstroom naar huisvesting en ondersteunende diensten voor personen die internationale bescherming genieten, varieert aanzienlijk tussen de EMN-lidstaten en de waarnemende landen en is doorgaans gekoppeld aan het integratiebeleid en de aangeboden diensten. In sommige lidstaten en waarnemende landen van het EMN kunnen personen die internationale bescherming genieten hun verblijf in een opvangcentrum voortzetten tot er geschikte huisvesting is gevonden. In sommige landen die lid of waarnemer zijn van het EMN wordt huisvesting geregeld voor personen die internationale bescherming genieten, bijvoorbeeld door hen toe te wijzen aan een regio of gemeente. In andere landen wordt een grotere mate van onafhankelijkheid verwacht, hoewel er meestal ondersteunende diensten beschikbaar zijn.

Lees de antwoorden voor meer details.