Gezinshereniging van derdelanders in de EU: nationale praktijken (EMN)

Vandaag publiceert het Europees Migratienetwerk (EMN) een vergelijkend rapport over Gezinshereniging van derdelanders in de EU: nationale praktijken. Het bevat de belangrijkste bevindingen over de praktijken in 25 EU-lidstaten en Noorwegen

Achtergrond

Als één van de belangrijkste legale migratiekanalen naar de EU, gezinshereniging is goed voor bij benadering een derde van de aankomsten van derdelanders in de EU. Het grootste deel van de eerste verblijfstitels voor familie-redenen werden in 2015 afgelevers door Duitsland, Italië, Spanje, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Zweden, Begië en Nederland. 

Belgisch rapport

Het Belgisch rapport bevat statistieken, brengt belangrijke wettelijke veranderingen sinds 2011 in kaart, en geeft een overzicht van de personen die in aanmerking komen voor gezinshereniging, alsook van de voorwaarden en procedure voor niet-EU onderdanen die in België verblijven en familieleden wensen te laten overkomen.

In 2016, verkregen 26.325 derdelanders een eerste verblijfstitel om familiale redenen. Marokko en Turkije waren traditioneel de belangrijkste begunstigsten van eerste verblijfstitels om familiale redenen in België. Maar, na een grote wetswijziging in 2011, werd een daling vastgesteld van het aantal gezinsherenigingen van deze nationaliteiten.  Hoewel Marokko in 2016 de eerste nationaliteit blijft onder niet-EU begunstigden van gezinshereniging (meer dan 3700 eerste verblijfstitels voor familiale redenen), werd Syrië de tweede belangrijkste nationaliteit. Sinds 2013 werd een tienvoudige stijging vastgesteld van het aantal Syrische familieleden die zich herenigden met een persoon in België (van rond de 200 in 2013 tot meer dan 2000 in 2016).

Van het totaal van 26.325 eerste verblijfstitels afgeleverd aan derdelanders in 2016, herenigden 16.067 zich met een familielid in België die zelf derdelander is: dit betrof voornamelijk kinderen (12.392), maar ook 3.635 echtgenoten en partners en 40 andere familieleden. Het is belangrijk te vermelden dat een deel van de eerste verblijfstitels voor gezinsredenen niet gaan over migratie in de strikte betekenis van het woord, aangezien kinderen die in België worden geboren van buitenlandse ouders (die wettelijk verblijven in België) ook een eerste verblijfstitel krijgen om gezinsredenen.

De wetgeving gezinshereniging werd de voorbije jaren meermaals gewijzigd, waarbij de toegang tot gezinshereniging voornamelijk verstrengd werd. Zo werd er ondermeer in 2011 een inkomensvereiste ingevoegd, werd de strijd tegen schijnhuwelijken en –partnerschappen opgedreven en recent werd de strijd tegen valse ouderschapsverklaringen door de wetgever geviseerd. Ook werd een verplichte financiële retributie ingevoerd voor aanvragen gezinshereniging, zowel al seen integratievereiste bij de vernieuwing van het tijdelijk verblijf. Bovendien werd de periode verlengd waarin wordt gecontroleerd of de voorwaarden voor gezinshereniging nog vervuld blijven (van drie naar vijf jaar) en werd de maximale behandelingstermijn voor aanvragen gezinshereniging verlengd van zes tot negen maanden (met mogelijkheid tot verlenging).  

EU vergelijkende studie

De EMN studie beoogt het nationale beleid en de nationale praktijken op vlak van gezinsherenging te vergelijken tussen 25 EU-lidstaten en Noorwegen, en up-to-date informatie brengen over de ontwikkelingen op dit gebied sinds 2011. De studie bevat ook data over de schaal van gezinsmigratie, momenteel en over de periode 2011-2015 (2016 waar beschikbaar) op basis van Eurostat-data, aangevuld met nationale cijfers.

Het syntheserapport is voorbereid op basis van de nationale bijdragen van 26 EMN contactpunten op basis van een gemeenschappelijke template, die werd uitgewerkt door EMN en gevolgd door de contactpunten. Op die manier wordt in de mate van het mogelijke vergelijkbaarheid mogelijk gemaakt. 

 

Publication Date:
do 20 jul 2017
Geografie:
Hoofdthema:
Publicatietype:
Opdrachtgever:
Trefwoorden: