De huidige migratiecrisis heeft geleid tot een toename van het aantal personen met een internationale beschermingsstatus in de EU, wat op zijn beurt leidde tot een toename van het aantal aanvragen tot gezinshereniging. Een probleem dat zich stelt, is dat veel personen die internationale bescherming genieten, verklaren dat ze geen officiële documentatie kunnen verstrekken die hun identiteit of familierelaties bewijst. In dit geval kunnen verschillende methoden gebruikt worden om de identiteit en relaties na te gaan (bv. DNA onderzoek of interviews).

Het Nederlandse EMN Contactpunt heeft een ad-hoc query gelanceerd in juni 2016 om meer informatie te bekomen over de procedures van de (Lid)staten met betrekking tot de verificatie van de identiteit en de familierelaties in het kader van aanvragen tot gezinshereniging met een begunstigde van internationale bescherming. 21 (Lid)staten hebben de rondvraag beantwoord, waaronder België.

Enkele van de belangrijkste bevindingen van deze ad hoc vraag:

• De overgrote meerderheid van de landen eisen van de aanvragers dat zij hun aanvraag voor gezinshereniging legitimeren aan de hand van  bewijsstukken (officiële documenten zoals paspoorten of andere documenten zoals rijbewijzen).
• De meeste landen verwerpen de aanvraag voor gezinshereniging niet enkel op basis van gebrek aan bewijsmateriaal.
• De meeste landen bieden andere manieren aan om de identiteit of de  familierelaties na te gaan (DNA-onderzoek of een interview). De praktijken hieromtrent verschillen tussen de landen.
• De meeste landen eisen niet dat familieleden van een persoon die internationale bescherming geniet, zich wenden tot de autoriteiten van hun land van herkomst om bewijsstukken te bekomen alvorens toegang te krijgen tot het testen van DNA of interviews.

Meer gedetailleerde informatie is te vinden in de compilatie van de antwoorden van de 21 (Lid)staten of in de samenvatting van de antwoorden opgesteld door het Nederlandse Contactpunt van het het EMN (beschikbaar in het Engels).