De Richtlijn voor Studenten en Onderzoekers streeft naar het verbeteren en harmoniseren van de juridische normen voor het verwelkomen en behouden van internationale studenten en onderzoekers, evenals het aantrekkelijker maken van de EU als bestemming voor hen. Hoewel de meeste EU-lidstaten het aantrekken en behouden van internationale onderzoekers prioriteren in hun beleid, variëren de middelen om dit te bereiken.

Sommige lidstaten voeren promotie- en informatieve activiteiten uit om hun aantrekkelijkheid voor internationale onderzoekers te vergroten, terwijl andere lidstaten bilaterale en multilaterale samenwerkingsovereenkomsten sluiten tussen EU-lidstaten en derde landen of het aanvraagproces voor internationale onderzoekers vergemakkelijken, bijvoorbeeld door de mogelijkheid van snelle aanvragen, een verlenging van de maximale duur van langdurige mobiliteit, evenals financiële facilitering en ondersteuning. Bovendien benadrukt de inform dat de manieren waarop internationale onderzoekers worden toegelaten tot de lidstaten verschillen: sommige lidstaten verwijzen naar de Richtlijn voor Studenten en Onderzoekers, terwijl andere lidstaten nationale of op werk gerichte EU-regelingen gebruiken die internationale onderzoekers toelaten als zeer gekwalificeerde werknemers.

Wat betreft het behoud van internationale onderzoekers, identificeren lidstaten verschillende praktijken, zoals ondersteuning bij het verkrijgen van een verblijfsvergunning en het registreren van verblijf bij lokale autoriteiten, ondersteuning bij aankomst, inductie en oriëntatie.

Afgezien van de beste praktijken, identificeert deze inform ook verschillende uitdagingen: bureaucratische hindernissen kunnen een land minder aantrekkelijk maken, evenals beperkte onderzoeksinfrastructuur en gebrek aan financiële ondersteuning. Ten slotte meldt de inform ook dat de COVID-19-pandemie een ernstige impact had in de hele EU.